وبگاه تخصصی معماری ایران و جهان

آنچه از شهر گور باقي مانده مناري است كه در نقطه مركزي شهر ساخته شده و چند تپه خاكي كه روزگاري البته حصارهاي خشتي شهر را شكل مي داده اند. با وجود باقي مانده هاي اين منار مرتفع در ميان اين دشت وسيع، مسلماً اولين حسي كه در ادراك فضا درگير مي شود، حس بينايي است كه اين منار خشتي با هر كاربري كه پيش از اين داشته، امروز حكم راهنمايي را دارد كه مخاطب را مستقيم به ميانه شهر گور مي كشاند. منار مرتفع با زمينه اي از كوههاي اطراف و خط آسمان باشكوهشان و همنشيني زيباي آبي آسمان صاف و رنگ اُكر خاك، تصويري است كه بدون مزاحمت بصري و پيوسته و مدام ديده مي شود. حس شنوايي اما در آرامش همه سكوت را جذب مي كند و گهگاهي صداي باد كه در ميان محصولات زمينهاي كشاورزي مي پيچد.